On the road to Compostela

On the road to Compostela

zaterdag 30 januari 2016

Straf of aflaat.

Straf
Wie een paar eeuwen terug zwaar over de schreef ging, moest daarvoor niet noodzakelijk naar de gevangenis. Nee, er was veel kans dat de burgerlijke of de kerkelijke rechtbank een heel ander soort straf oplegde. Een pelgrimstocht naar Compostela, bijvoorbeeld. Zo’n strafbedevaart had een aantal voordelen. Een tocht naar Compostela duurde al gauw zeven tot acht maanden. Voor het slachtoffer en de samenleving was er ook een positieve factor. De dader was weg, zodat ieder tot rust kon komen. Wij zijn geen misdadigers noch criminelen die als straf naar Compostela fietsen. Voor ons is het een soort virus. Voor sommigen zou het wel kunnen dat men thuis blij is dat men er even van af is.

Aflaat.
Pelgrims die hun stempelboekje goed hadden bijgehouden kregen een volledige aflaat. Daar ging het bij velen om een paar eeuwen geleden. De aflaat, het blijft een wonderbaarlijke uitvinding, bedacht door heel slimme product marketeers in Rome. Hun redenering ging als volgt. De mens heeft brute pech: of hij het nu leuk vindt of niet, hij wordt zondig geboren met de erfzonde. Slim gevonden! Daarenboven is een mensje zwak en stapelt hij er zonde na zonde boven op. Om er depressief van te worden. De kansen om aan God's goede rechterkant te mogen plaatsnemen en een zitje te krijgen op de bus naar de hemel worden tijdens het leven kleiner en kleiner. Hem wacht waarschijnlijker een heel lange tijd in het vagevuur. De mens doet er goed aan om door een bedevaartje naar Compostela aflaten bij elkaar te sparen, zeg maar reductiebonnen hamsteren, waarmee hij zijn verblijf in het vagevuur iet of wat kan inkorten.

Stempelboekje.
Het stempelboekje dien je dagelijks te laten afstempelen in hotels, kerken, kloosters, gemeentehuizen, bars, en alles wat ook maar een stempel wil zetten. Dit jobke wordt door Marcel (van de vrachtwagen) met veel ijver en overtuigingskracht voor jou geregeld.


Stempelboekje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten